آیا تا به حال
آیا تابه‌حال احساس ناخوشایندی داشته‌اید؟ آیا دوست دارید افراد را با رفتارهای ناگفته آن‌ها بخوانید؟ آیا دوست دارید بتوانید بفهمید که کسی به شما دروغ می‌گوید؟ آیا می‌خواهید کسی را وادار به انجام هر کاری که می‌خواهید بکنید؟
بیایید صادق باشیم... حتی برای یک‌بار هم که شده رؤیای این را داشته‌اید که تمام روابط خود را در کف دست خود داشته باشید، قبل از اینکه دیگری چیزی بپرسد به خواسته او پی ببرید؛ اما اگر عدم کنترل شما باعث می‌شود احساس درماندگی و ناتوانی کنید، وقت آن است که بیدار شوید و یاد بگیرید که چگونه اوضاع را تغییر دهید. وقت آن رسیده که برده کسب‌وکار دیگران نباشید و دنیا را مجبور کنید بازی شما را بر اساس قوانین شما انجام دهد.
با مهارت‌هایی که در این کتاب ذکرشده نه‌تنها میتوانید بر انتخاب‌های دیگران تأثیر بگذارید، بلکه از فریب خوردن خود با همین تکنیک‌ها نیز جلوگیری می‌کنید تا حاکم تصمیم‌ها، روابط و طول عمر خود شوید. این چیزی است که شما به لطف این کتاب دریافت خواهید کرد.
سلام.
خیلی از گفتنی‌ها رو دوستان گفتن و دمشون گرم :)
من به شخصه دوست دارم سایت این ویژگی‌ها رو داشته باشه:
۱. بتونم رزومه کامل معلم‌ها رو ببینم، یه معرفی ویدئویی کوتاه ازشون باشه، و از تدریسشون یا یکی از کلاس‌هاشون ویدئو باشه.
۲. راه ارتباطی با معلم وجود داشته باشه (از طریق سایت یا ایمیل مثلا).
۳. یه بخشی بلاگ‌طوری داشته باشه و توش مطالب آموزشی برای والدین و یا حتی معلم‌ها و مربی‌ها منتشر بشه.
اما...
با یکی از ویژگی‌هایی که دوستان گفتن چندان موافق نیستم و تحت شرایط خاصی دوست دارم اجرا بشه: به اشتراک گذاشتن عکس و فیلم دانشآموزها. به نظرم اسم، عکس، و ویدئوی دانش‌آموزهای "فعلی" یک مدرسه نباید در فضای وب قرار بگیره. یعنی طوری نشه که راهی برای پیدا کردن یک کودک خاص وجود داشته باشه.
تنها حالتی که به نظرم کم‌خطره، حالتیه که عکس و ویدئوها به شکلی سانسور بشن که چهره دانشآموزها مشخص نباشه، و یا اگر اسم و عکسی درج می‌شه برای نشون دادن افتخارات و دستاوردهای مدرسه، متعلق به دانش‌آموزهای قدیمی و کسانی باشه که در حال حاضر در اون مدرسه نیستن. قضیه رضایت دانش‌آموز و خانواده‌ش برای استفاده از عکس و ویدئو هم که جای خودش رو داره.
اینطور بگم که، وقتی برای خواهرزاده‌م دنبال مدرسه بودیم، از دیدن مدارسی که اطلاعات زیادی از دانشآموزها رو توی سایت، وبلاگ، یا صفحه اینستاگرامشون پخش می‌کردن، مضطرب می‌شدیم و از گزینه‌هامون خط می‌خورد.
فکر می‌کنم راه‌های امن‌تری برای نشون دادن افتخارات مدرسه هست؛ مثل چاپ کردنشون در یک سال‌نامه که فقط در دفتر مدرسه موجوده و والدین در مراجعه حضوری می‌تونن بررسیش کنن.
برگرفته از تلگرام
